Metodologija antropoloških istraživanja grupnih i masovnih sahrana

Abstract

Tokom 2018. godine, u okviru antropoloških istraživanja posebna pažnja je usmerena na metodologiju antropoloških istraživanja masovnih i grupnih sahrana iz različitog konteksta, njene izazove i probleme, kako sa antropološke tako i sa arheološke strane. Ovakva vrsta analiza vršena je na tri antička lokaliteta iz Srbije (Sirmijum, Jagodin Mala i Viminacijum) i na jednom srednjovekovnom lokalitetu iz Crne Gore (Brskovo). Metodologija istraživanja grupnih i masovnih sahrana, bilo sa stanovišta arheologije ili antropologije, podrazumeva primenu specifičnih i kombinovanih metoda. U arheološkom kontekstu postoje dve pogrebne prakse: incineracija i inhumacija. Unutar njih razlikujemo pojedinačne, grupne i masovne sahrane. Pod pojedinačnim sahranama podrazumevamo pohranjivanje tela jednog pokojnika unutar grobne jame, grobne konstrukcije ili zidane grobnice. Grupna sahrana predstavlja polaganje tela dva ili više pokojnika, obično pripadnika jedne porodice, koja su sahranjena u istom ili različitom vremenskom periodu. Pod masovnim sahranama podrazumeva se pohranjivanje tela više pokojnika, obično u istom vremenskom periodu, pod specifičnim okolnostima, kao što su npr. masovna stradanja u prirodnim katastrofama, masovna stradanja kao posledica različitih epidemija ili oružanih sukoba, itd.